Afscheid

Via deze weg wil ik even laten weten waarom het zo stil is aan deze kant.

Ik (Joanne) heb samen met Gregory afscheid moeten nemen van mijn vader, na 11 maanden heeft de ziekte hem van ons afgenomen.

Kerstavond 2017 kregen we te horen dat mijn vader slokdarmkanker had, deze kerst heeft hij niet meer mogen meemaken.

De maanden chemokuren en bestralingen hebben hem uitgeput bij de laatste chemo ging het gigantisch fout en werd hij op de intensive care opgenomen. Toch kwam hij daar na lang vechten er toch weer een beetje bovenop.

Maar door zijn toestand kon hij niet geopereerd worden, hij moest eerst goed aansterken.

Toen bleek dat er al uitzaaiingen waren ontstaan, het is niet zeker of ze misschien al ergens zaten want het was een zeer hardnekkige vorm van kanker.

Dit was het begin van het einde de hoop er weer bovenop te komen was weggenomen, het was vanaf die tijd alleen nog maar rekken.

Een second opinion in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis leverde niet het verwachten resultaat op, geen immuun therapie voor mijn vader, dat was de laatste strohalm.

Ook daarvoor moet je een patiënt zijn die in een bepaald plaatje past, het is hard maar zo is het.

Je begrijpt vast dat ik alle tijd die ik had de afgelopen 11 maanden er zoveel mogelijk voor mijn vader en moeder wilde zijn, vele malen met hem naar het ziekenhuis en zoveel mogelijk er gewoon zijn. Als het kon een wandelingetje of ergens naartoe rijden een terrasje en toen hij geen zondevoeding meer had een hapje eten ergens waar hij zo van genoot. Een knuffel een hand vasthouden, dierbare momenten die ik helaas niet meer kan aanvullen of overdoen.

In november ging hij erg snel achteruit. Hij kon niet meer, euthanasie werd in werking gezet maar daar was zelfs geen tijd meer voor. Hij is in het bijzijn van zijn vrouw en kinderen overleden.

cht afscheid hebben we niet kunnen nemen, een dag later zou er euthanasie plaatsvinden. Maar we waren bij hem en onze troost is dat hij niet langer meer hoefde te lijden, hij was helemaal op.

27 november om half 9 in de ochtend heeft hij zijn laatste adem uitgeblazen, 74 jaar.

4 December is Thijs de Vries mijn lieve vader begraven, het was een mooi afscheid.

Wij missen hem ontzettend!